ﺍﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﯼ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﯼ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﺧﺎﮎ¤ ﺍﯼ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﺭﻭﺡ ﺁﻥ ﺭﻓﻌﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﺍﯼ ﺭﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻗﻔﺲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻼﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻋﺎ ﯾﺎﺁﻥﺯﻣﺎﻥﮐﻪﭼﻬﺮﻩﯼﻣﻦﺭﻧﮓ ﻏﺼﻪ ﺩﺍﺷﺖ¤ ﺍﺷﮏ ﻏﻢ ﺯﻻﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ ¤ﺗﻨﻬﺎﺧﺪﺍﮔﻮﺍﺳﺖﮐﻪﺷﺒﻬﺎﯼ ﺑﯿﺸﻤﺎﺭ ﯾﺎﺩﺗﻮ¤ﻫﻤﭽﻮﻣﺮﻍﺑﻬﺸﺘﯽﺯﻏﺮﻓﻪ ﺍﻡ ﭘﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ¤ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﯼ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻬﺮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﺍﯼ ﻃﻮﻃﯽ ﺧﻤﻮﺵ ﺍﯼ ﺭﻭﺩ ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ¤ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﭼﻮ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩﯼ¤ ﺗﻮﻓﺎﻧﺴﺮﺍﯼ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﺍﯼ ﺑﻮﺳﻪ ﮔﺎﻩ ﺭﻧﺞ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﺒﺮﯼ¤ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﺤﺎﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﯽ¤ ﺷﺮﻡﻣﻦﺍﺯﺳﻮﺍﻝﺗﻮﯾﺎﺩﻡﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﻣﺎﺩﺭﭘﺲﺍﺯﮔﺬﺷﺖﺷﺐﻭﺭﻭﺯ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻝ¤ ﺭﻭﺯ ﻭﺩﺍﻉ ﻭ ﺳﺎﻝ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ¤ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﻫﻔﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺩﻭﯾﺴﺖ ﺭﻭﺯ¤ ﭼﻮﻥﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡﺑﯽ ﮐﺲﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ¤ ﻫﺮﮔﺰﮔﻤﺎﻥﻣﺒﺮﮐﻪﺑﻪﯾﺎﺩﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ¤ ﯾﮏﻟﺤﻈﻪﻫﻢﺧﯿﺎﻝﺗﻮﯾﺎﺩﻡﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ

نظرات شما عزیزان: